Σάββατο 6 Οκτωβρίου 2012

Άγνωστο....

Ένα άρθρο της αγαπημένης φίλης Νατάσας Γκουτζικίδου στο www.eyedoll.gr, έγινε η αφορμή για να σκεφτώ το "άγνωστο". Το συγκεκριμένο άρθρο μιλάει για τις ανθρώπινες σχέσεις. Πόσο πολύπλοκες είναι και πόσο ρισκάρεις γιατί δεν ξέρεις πως θα σου βγει.
Σκέφτομαι τη στιγμή που ξυπνάω. Ανοίγω τα μάτια και το μόνο που ξέρω είναι τι έζησα τις προηγούμενες ώρες, μέρες, εβδομάδες κτλ. Η μέρα μου ξεκινάει και δέχομαι διαρκώς επιρροές, μηνύματα, προβλήματα τα οποία με προκαλούν να αντιδράσω, να πάρω αποφάσεις, να βιώσω συναισθήματα. Όλα αυτά είναι "άγνωστο". Το κάθε λεπτό που περνάει είναι άγνωστο. Αν θελήσω μπορώ να το σκεφτώ και πιο μακάβρια. Η επόμενη ανάσα που παίρνω είναι άγνωστη. Δεν ξέρω αν θα υπάρχει επόμενη.... Άγνωστο.....
Τα άτομα γύρω μας είναι άγνωστα. Καμιά φορά δεν επιλέγεις εσύ με ποιους θα συναναστραφείς. Κυρίως στον επαγγελματικό χώρο. Είσαι αναγκασμένος λοιπόν για 8 ώρες (ποιος δουλεύει τώρα πια τόσο δεν ξέρω αλλά τέλοσπαντων) κάθε μέρα της μονάκριβης ζωής σου να τη περνάς μαζί τους (και αυτοί μαζί σου γιατί αυτά είναι αλληλένδετα μην ξεχνιόμαστε). Δεν γίνεται να ταιριάζεις με όλους! Δεν το πιστεύω αυτό όταν το ακούω από άλλους. "Εγώ είμαι καλά με όλους. Όλους τους αγαπώ"! Πλάνην οικτράν. Ψάχνεις λοιπόν τρόπους για να "ανέχεσαι" τον χαρακτήρα του καθενός και να προσαρμόζεσαι έτσι ώστε να γίνεται και η δική σου δουλειά χωρίς πολλά κολλήματα και καθυστερήσεις. "Το 'να χέρι νίβει τ' άλλο" που λένε. Και είναι ξεκάθαρη δικιά σου η επιλογή ποιους εμπιστεύεσαι. Αν κάποια στιγμή αποδειχτεί ότι δεν άξιζαν, τότε απογοητεύεσαι, θυμώνεις και διαγράφεις. Αυτό συμβαίνει σε εμένα.... Άγνωστο....
Έξω από την εργασία σου έχεις άλλους ανθρώπους να σε περιβάλλουν. Οικογένεια, γνωστοί, φίλοι, σύντροφος, "φίλοι" στο facebook κτλ κτλ κτλ. Εκεί είναι πιο εύκολο να επιλέξεις. Στο κομμάτι της οικογένειας είναι διαφορετικά τα πράγματα βέβαια γιατί καλώς ή κακώς ήρθες στον κόσμο αυτό και τους βρήκες. Δεν τους διάλεξες. Στα υπόλοιπα όμως ξεσκαρτάρεις και λες "αυτούς θέλω πολύ κοντά μου. Τους άλλους λίγο πιο μακριά κτλ". Παντού όμως κρύβεται η προδοσία που ίσως κάποια στιγμή ξεπροβάλλει θεόρατη, με πανοπλία, ασπίδα και ξίφος να στο καρφώσει στη καρδιά και να πληγώσει τον εγωισμό σου. Ίσως όμως και όχι και να κρατήσεις πρόσωπα σε όλη σου τη ζωή δίπλα σου. Που στέκονται σε κάθε σου δυσκολία και σε κάθε σου χαρά.... Άγνωστο....
Ο σύντροφος "αυτός ο άγνωστος". Έρχεται σε ανύποπτη στιγμή και σου ανατρέπει την ηρεμία. Είσαι λίμνη ήρεμη με καταπράσινα νερά, νούφαρα να επιπλέουν και ξαφνικά βότσαλα πέφτουν στα νερά σου και σε ταράζουν. Η καθημερινότητά σου αλλάζει, ο κόσμος γύρω σου γίνεται ροζ. Ποια Τρόικα; Ποια κρίση; Ποια ζόρια; Εσύ τρως το ψωμί της αγάπης σας και είσαι δυνατή. Όλα μπορείς να τα αντιμετωπίσεις. Ίσως κάποια στιγμή όμως αυτός σου πάρει τη μπουκιά από το στόμα και τότε ο κόσμος γίνει κατάμαυρος, σαν το κατακάθι του πικρού καφέ που πίνεις γιατί δεν θέλεις πια άλλη γλύκα γύρω σου. Γιατί πονάς και δεν αντέχεις τους άλλους που χαίρονται. Ίσως όμως και να μείνει δίπλα σου και να φτιάξετε τη δική σας ζωή......Άγνωστο.........
Και υπάρχουν πολλά ακόμα που θα μπορούσα να γράψω νομίζω για το άγνωστο.
Τελικά ξέρετε τι πιστεύω; Το προσωπικό μας ταξίδι σε αυτό που λέγεται ζωή είναι συναρπαστικό. Κρύβει πολλές συγκινήσεις. Να κρατάμε τις εμπειρίες μας και να μην σκύβουμε το κεφάλι σε κάθε δυσκολία. Να παλεύουμε για το καλύτερο. Να εκμεταλλευόμαστε την κάθε ευκαιρία για χαμόγελο. Τη πορεία μας τη καθορίζουμε εμείς γιατί η ζωή είναι ένα καράβι που πλέει προς το άγνωστο.......

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου