Αφύπνηση φιδιού

Όσο πάει και αυξάνονται οι μέρες εκείνες που σε φέρνουν σε κατάσταση να ξυπνά το φίδι μέσα σου και θες να αρχίσεις να δαγκώνεις. Η καθημερινότητα που είναι γεμάτη απο νεύρα, κούραση, απογοήτευση είναι η αιτία. Λόγια δηλητήριο που τα γεννά το ξέσπασμα, η επανάσταση. Συνεχώς όμως το στοματάκι παραμένει κλειστό και όλα ειπώνονται μέσα απο το βλέμμα. Βλέμμα που αν πέταγε φλόγες πολλοί θα είχαν πολλαπλά εγκαύματα. Το στοματάκι λοιπόν το κρατάς κλειστό γιατί θες να κυλάνε όλα καλά. Μην κακοκαρδίσεις κανέναν, να συνεχίσει να σε πνίγει η αγάπη των γύρω σου γιατί φοβάσαι μην χάσεις κάποιον απο τη ζωή σου και δεν αντέχεις και πολύ τη μοναξιά, να είναι η συνεργασία σου ομαλή με τους άλλους, να διεκπαιρώνονται όλα σωστά και όπως πρέπει και να συνεχίζουν να λειτουργούν άψογα όπως ένα ρολόι. Και αφού έχεις εξοντωθεί απο την καθημερινή υπερπροσπάθεια να μην εκφράσεις αυτά που πραγματικά νιώθεις, επιστρέφεις στο κρεββατάκι σου και απο την υπερένταση δεν κλείνει το ρημάδι το ματάκι. Το αστείο είναι οτι αναρωτιέσαι κιόλας γιατί δεν μπορείς να κοιμηθείς. Πως να κοιμηθείς καλέ όταν έχεις φορτωθεί στη ψυχή σου όλη τη παράνοια του καθενός που σκέφτεται το μακρύ του και το κοντό του και προσπαθεί κιόλας να στο επιβάλλει και εσύ κάθεσαι απλά, υπομονετικά και τον ακούς ενώ θες να αρχίσεις να κοπανάς το κεφάλι στο τοίχο; Φαύλος κύκλος λοιπόν η ιστορία. Όσο δεν μιλάς, η συσώρρευση είναι μεγαλύτερη. Διογκώνονται τα μέσα σου και όταν θα ξεσπάσεις, την έχουν βαμμένη όλοι τους!