Εντυπώσεις απο το ταξίδι "Τελευταία φορά"

Είναι από αυτά τα βιβλία που περίμενα πως και πώς να βγουν, και μόλις βγήκε φρόντισα να το διαβάσω αμέσως και για άλλη μια φορά με εντυπωσίασε η γραφή του Κώστα.

Κυκλοφόρησε λοιπόν το δεύτερο βιβλίο του Κώστα Βελούτσου (το πρώτο ήταν το "Σεργιάνι στη ζωή") με τίτλο «Τελευταία φορά» και η ιστορία του ανατρεπτική. Και ειλικρινά ο τίτλος αυτός κρύβει πάρα πολλά….

Προσωπικά, σαν κεντρικό πρόσωπο ξεχώρισα τη Μερόπη. Θεωρώ ότι εκείνη αποτελεί τον συνδετικό κρίκο για όλα τα πρόσωπα της ιστορίας. Η Μερόπη που τρεις γάμους έκανε με σκοπό να αποκτήσει παιδί και όταν το κατάφερε ένιωσε ότι εκπλήρωσε το σκοπό της. Δύο νέοι που ξεκινούν την κοινή τους ζωή με τις καλύτερες προϋποθέσεις γεμάτοι από αγάπη και έρωτα. Ένας άντρας που η οικογένειά του κρύβει πολλά μυστικά και άλλα πολλά που δεν θα ήθελα να μαρτυρήσω για να αφήσω εσάς να τα ανακαλύψετε.

Η ιστορία «τρέχει», τα γεγονότα διαδέχονται το ένα το άλλο και είναι πάρα πολύ δύσκολο να το αφήσεις από τα χέρια σου. Μέσα σε 2 μέρες το τελείωσα. Συνέχεια σκεφτόμουν «και παρακάτω; και τι έγινε; και πως έγινε;» κτλ. Με κάποια πρόσωπα λυπήθηκα, με άλλα θύμωσα. Απόλαυσα το ταξίδι των ηρώων σε Αστυπάλαια, Φολέγανδρο και Αμερική.

Θα ήθελα να κλείσω με την τελευταία πρόταση που υπάρχει στο οπισθόφυλλο: «Λένε, πως μόνο μια φορά η ζωή κρατάει μάτια και στόμα ερμητικά κλειστά, μπροστά στο «γραφτό» της μοίρας και του πεπρωμένου… και για τελευταία»

ΥΠΟΘΕΣΗ

Ένας ευτυχισμένος γάμος στα κάτασπρα σοκάκια της Αστυπάλαιας. Του Αλέξη και της Άννας. Κι η Μερόπη που, τελικά, στο τρίτο της στεφάνι βρίσκει εκείνο που έψαχνε. Αστυπάλαια, Φολέγανδρος, και ταξίδια ως την Αμερική για το Φάνη Βερνάρδο, που κρύβει και κρύβεται απ' τα ένοχα μυστικά της οικογένειάς του. Κι απο τη γυναίκα του, την Μερόπη. Η πλούσια Πένυ που στην καλοκαιρινή περιοδεία της στα νησιά βρίσκει το Γιώργο, που θα της διδάξει και θα διδαχθεί ο ίδιος, απ' αυτό που ποτέ δεν ένοιωσαν οι δυο τους. Και η "Θεια Δίκη" που καιροφυλακτεί για την απόδοση της δικαιοσύνης, τιμωρεί τη σωρεία εγκλημάτων δια χειρός του Φάνη, που νεαρός ακόμα, σπρώχνει στα πιο απύθμενα νερά του νησιού τον ίδιο του τον πατέρα. Η τελευταία φορά για τον Αλέξη, που πετάει μακριά το σκοτεινό παρελθόν του, δίχως να μάθει την αλήθεια, η τελευταία φορά και για τη Μερόπη, στο νησί της. Κι ένας χορός. Για κάποιους θανάσιμος και για άλλους ο χορός της ευτυχίας που ακόμα και στη δύση της ζωής, είναι εκεί, εκπληρώνοντας τις επιθυμίες τους. Λένε πως μόνο μια φορά η ζωή κρατάει μάτια και στόμα ερμητικά κλειστά, μπροστά στο "γραφτό" της μοίρας και του πεπρωμένου... και για τελευταία.